Anı- Gördüğün görünen değil

Yaz bitti
Sonbahar geldi
Yaz anıları
Tatil maceraları
Hayatımızı süsledi
İşte bunlardan biri

Bir arkadaşım anlatıyor
İlginç bir hikâye diyor
Derince düşün iyice anla
Var içinde çeşitlice mana

“Ben çok çalışan biriyim
Onun için gidip geliyorum
Şehir içi, şehir dışı
Sürekli eritiyorum yolları

Yol üzerinde
Bir yer var
Şöyle bahçe kenarı
Yaşlıca bir ihtiyar
Oturmuş duvar kenarı
Tezgâh açmış önüne
Satıyor sebze meyve
Başka satıcılarda var
Yanında sıralanmışlar
Ama ben çekinmeden
Seçiyorum ihtiyarı
Satıcıların içinden
İçimde güven
Sıcaklık duyguları

Ondan alıyorum
Sebzeyi meyveyi
Bahçe kendisinin diye
Güveniyorum görünüşüne
Sanıyorum hormonsuz, taze

Sormak gelmiyor içimden
Etkileniyorum görünüşünden

İşte böyle bir gün
Yine geçiyorum oradan
Gözüm ihtiyarı arıyor
İhtiyar yok orada
Tezgâhı duruyor kenarda
Durdurdum arabamı
Sordum yanındaki çocuğa
Yavrum nerede ihtiyar amca?

Çocuk dedi
Hal’e gitmişti.
Hala gelmedi

Şaşırdım kaldım
Göğe vurdu aklım
Kendim yerde kaldım

Bahçe kenarında
İhtiyar oturmuş kenara
İlk izlenim ne sorsana?

Satıyor bahçesinden
Sebzesinden meyvesinden
Hormonsuz tazesinden
Görüntüye güven sen
Bahçe, ihtiyar ikilisinden
Sonra al hal meyvesinden

Ya dostum
Gördüğün görünen değil
Sormalısın her şeyin gerçeğini
Bunu hayatının kuralı olarak bil”

Ne akıl değil mi?
Sen al halden meyveyi sebzeyi
Kur bahçe kenarına tezgâhı, iyi mi?

Millet zannetsin bahçesinden satıyor
Avunsun kendince her şeyi yerinden alıyor

Söyleyecek sözüm yok hikâyeye
Hayret ettim ihtiyar delikanlı dedeye
Akıldan akıl üretmiş çıkarına
Kurmuş tezgâhı bahçe kenarına

Aklım, al tedbirini yaşamda
Gözünü aç aldanıp kazıklanma
Değilse şaşkın kalırsın olanlara

22.09.2008 - İzmir