Yazın yerini güze bırakışı gibi,
Kıştan o güzel bahara erince zaman...
Karın su olup dağlardan akışı gibi,
İnsan bir gün gideceği anı bilmeli!
Güneş'in doğup da batışı gibi,
Işığın eriyerek zaman içinde...
Karanlığın bağrında yatışı gibi,
İnsan bir gün gideceği anı bilmeli.
Kuruyan bir ağacın yeşerişi gibi,
Hani şöyle gonca gonca güller açıp da...
Sonunda dökülüp toprağa girişi gibi,
İnsan bir gün gideceği anı bilmeli.
Çocuğun büyüyüp baba oluşu gibi,
Bir dönem herşeye temel olup da,
Yeni nesile sanki 'kaba' oluşu gibi,
İnsan bir gün gideceği anı bilmeli...
Kayıt Tarihi : 28.6.2006 10:19:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Necmettin Özelçi](https://www.antoloji.com/i/siir/2006/06/28/ani-bilmeli.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!