Anı Acı Kiracı Şiiri - Şevket Güler

acı(nın) hatıranın
kısık bir cümleyi yıktığı
geceyi aydınlatmaya y/aktığı bir an
saçlarıma kış akları bıraktı
ömrümün yara yanına dokundu
geçti
tekrar tekrar ürperterek
aynı yarayı hatırlattı zaman

yarım bir elmanın
diğer yarısını arıyor rüzgar
sesinden serin bir gölge
dalında taze şeftali
mevsim dışında kalmış bir ağaç
gövdesinden

pencerelerime eşlik eden dallar
yaprakları odama bırakan ağaçlar

ve

zamanın dilsizliği
yalnızlık değil odalarda
sessiz tablolar ayin
secdeye meyil ruhlarda

anının ve acının
yalnızlıkla kiracı oturduğu evdeyim
nereden bakarsam
gözlerimin (sana) döndüğü
yerdeyim