Hayal meyal bi yol vardı karanlıklardan geçerek
Çocukluktan mıdır bilinmez bi cesaret ile,
Mutlulukları yerlere sererek
Hiç gitmeyecekmiş gibi, donan anıların arasına sıkışmış
Bi çocukluğu daha harcadım
Kolları bol kazağıma, burnumu silerek
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
