hiç yeri değilken, insanın aklına bir şeyler düşer.
ne de olsa, şairin deyimiyle, “el değmemiş evcil acılarımız vardır.”
acıyı anıya dönüştüren zamandır.
zaman -belki de- bu nedenle, her şeyin ilacıdır.
yaşananlar,belgesel film tadında kayıt altına alınmazlar.
zamanla, etkileriyle gelir belleğimizin kapısını çalarlar.
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
