Ölmüş, ...öldü demek dile kolay
Ölen kendince yaşamıştı
Ağlamis gülmüstü
Bir daha göremeyecegini
Görünmeyecegini
Elini tuttuğunu, yüzünü öptüğünü
Birlikte yemek yedigini, sevip sevildigini)
Çok sevdiğımiz, kokladığımız mevsiminde;
İgdeler, ıhlamurlar çiçekler açar, burcu burcu koku saçar
Fotograflar, gezdigimiz, yollar topraklar var
Unutur gibi olsam da hemen hatırlatırlar
Unutmak mükünmü mü?
Kayıt Tarihi : 31.5.2023 08:04:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Turan Yükseloğlu](https://www.antoloji.com/i/siir/2023/05/31/ani-173.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!