Her yalana inanırsın.
Angutmusun be kardeşim.
Her çanaktan yalanırsın.
Angutmusun be kardeşim.
Cefa çeker katlanırsın.
Zehir içer tatlanırsın.
Kuru çölde otlanırsın.
Angutmusun be kardeşim.
Ekmek kuru, aşın yavan.
Balın olmaz, boştur kovan.
Harap durur viran yuvan.
Angutmusun be kardeşim.
Ürettiğin etmez para.
Sırtından eksilmez yara.
Düşünürsün kara kara.
Angutmusun be kardeşim.
Her mitinge koşuyorsun.
Alkış yapıp coşuyorsun.
Yoksul halde yaşıyorsun.
Angutmusun be kardeşim.
Bükülmez’im boşa dersin.
Deyip gönlün hoş edersin.
Bu gidişle nane yersin.
Angutmusun be kardeşim.
18.11.2025
Duran BükülmezKayıt Tarihi : 19.11.2025 20:51:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.




çok iyi...
embesillerden angut da çıkmaz ozanım... yüreğine sağlık, afiyetler dilerim...
bir küçük hediye;
nasıl sevdiğimi bilirsin dünyanın,
uzamış derviş beyazı sakallarının
kaplamasını yeryüzünü…,
ki esasen bunun izdüşümüdür
nur yüzlü gök…,
bunca zaman sonra yüzleşmek,
belki dedim; belki,
ama hep nafile kancıklarla...,
saklanırız bizde saydam buzlar ardına
paytak paytak yürüyen penguenim,
üşüyen kalbine sular serperek gel artık,
kopuyor bir parçası daha buz dağının bak yine,
ve büyüyor ibne dünyanın deliği...,
evren manikleşiyor,
hızla dönüyor; hızla hızla hızla hızla...,
hiç olmadığı kadar hızlı değişiyor mevsimler,
zaman allak bullak,
dönüyor başı; başı başı,
ve sarhoş tik taklar,
tik/tak/tak/tik/tik tak;
beceremiyor bir türlü yürümeyi düz bir çizgide,
elimden tut paytağım;
işte şimdi kandırdık yuvarlak topu,
minicik bir elma şekeri ile,
çift kutuplu bir gecede ve
buz gibi bir igloda,
eksi seksensekiz derecede yanarken insanlık,
matematiksel bir kavuşma olsun bizimkisi,
haklısın; bırak artık o
oblomovun miskinliğini anlatan
romanı da okumayı…,
tam seksensekizinci sayfada,
ve unutma,
fay hatları an gelir bir gün,
kutuplardan da geçer,
ah;
TÜM YORUMLAR (1)