Hata yapmış çocuğu andırır
Boynu bükük yaşlı gözlerim.
Saklarcasına hayatın akışında
uyanır oldum...
İnsanların yüzüne bakamaz oldum
Hırçın bir dalga olup,
yerinde duramazken yüreğim.
Bir ölünün yüz ifadelerini andıran
yemyeşil oluverir tenim..
Seni sevmeye utanıyorum
Ve zaman aşımında kendimi,
sana ölmeye bırakıyorum.
Sevdiğinin başında,
ölümü bekleyen angut oluveririm...
Sırtımda bir sevda yükü
hamallık ederim gözlerinin seherine...
Bu rüzgar beni nereye sürükler.?
Rotasından habersiz..
bir o yana bir cehennem yana.
Kanat çırpar teğet geçerim sevdalıklara...
Utanıyorum seni düşünmeye
Belki kızarsın diye
Biçareliğime gülersin diye..
hançeri yükledim iliklerime
dayanılmaz sensizliğe soyundum...
acımasız bakışlarını öylece karaladım yüreğime..
Kayıt Tarihi : 18.5.2014 03:33:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![İzzettin Coşkun](https://www.antoloji.com/i/siir/2014/05/18/angut-kusu-oluveririm.jpg)
TÜM YORUMLAR (1)