Angut Kuşu Şiiri - Orhan Tiryakioğlu

Bakıyor inadına,
-'boşver', diyorum,
Gelin gibi süzüyor,
-bana değil; görüyorum,
Ancak merhaba diyor,
-dahası elimi tutuyor;
Bu ne demek,
-acaba biliyor mu?

Düşlere dalıyorum sayende,
'Nazende sevgilim'i dinliyorum artık,
Bu aşk şarkıları ne hoş, uçuyorum
Yani, renklere boğuluyor insan yüreğinde.

Habire kandırıyorum belki kendimi,
“Bu, adam olmaz” derlerdi, inanmıyordum
Hâlâ tek bildiğim yolda kalacağım hep,
Yani, yüreğimi koyacağım sevdaya,
Sanırım ben, asla adam olmayacağım.

İnsanlar mı azaldı şu dünyada, niçin tenhâ?
Yoksa nerede bu çıkın, kimin heybesinde?
Hani, ortalık yürek kaynıyordu?
-sevdâ pazara düşmüştü,
Sürekli çalarken davulda çığırtkan;
Neden, canını seven kaçıyor.

Sevdâ hamalı yok artık,
Yufka yüreğin soyu tükeniyor;
Bense mahkeme duvarına ağlıyorum şimdi,
Her gördüğümü yâr sanıyorum.

13.02.1997-1998-2008-2009