Birisi bön bön baksa,
Saf salaklığa yorumlar...
'Angut angut durma! ' deriz,
Ardından da güleriz...
Diğer tarafta,
Eşi hastalanınca,
Başucundan ayrılmayan,
Sadakatiyle Hak'ka ayan...
Eşi aç kalmışsa, birlikte aç kalan
Bir kuş yaşarmış!
Adı ne şahin, ne de kartalmış
Sersefil ve korkak bir kuş varmış,
Adı: Angut kuşu...
Öylesine bağlıymış ki,
Eşi ölünce...
Başucundan ayrılmaz,
Kimseyi yanına yaklaştırmaz,
Şahin kesilirmiş,
Angut kuşu...
Eşinin başucunda,
Yemeden içmeden kesilir,
Ölene kadar bir yere gitmezmiş,
Angut kuşu...
Şu yalan dünyada,
Uzatıp da ölümün yasını,
Kaç canlı terk eder dünyasını?
Sadakatine bravo!
Vefalı Angut kuşu...
Kuşların angutu buymuş meğer!
İnsanoğlunun kullandığı,
Angut bir başka türlü...
Kuş angut da olsa,
Böylesine sadık...
Böylesine pek duyulmadık,
Vefa ile ard arda giderken,
İnsanoğlu daha çok utanmalı,
Bence,
Biribirine angut derken! ...
Kayıt Tarihi : 27.4.2007 23:15:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (2)