Angut Şiiri - Erdal Ceyhan

Aslında angutun biriyim
Kalmışım bir ağacın birinde
Niçin buradayım niçin derindeyim
Niçin düşünüyorum, niçin ötmüyorum?

Angutum, ördekgillerdenim
Tüylerim kiremit rengi
Avcılar pek de sevmezler beni
Niçin buradayım,kimi seviyorum?

Belki de ben buradan gidiyorum
Belki de bir göç var aşağı mahalleye
Belki de evcilleşmiş bir kuşum
Yuvasından uzak düşmüş.

Ben burada ne yapıyorum bilmiyorum
Bu ağacın tepesinde işim ne
Bu ülkede işim ne,bu gölün kıyısında
Ben angutun tekiyim işte
Uğursuzun tekiyim,hem de yaralıyım.

Beni vurmayın abiler etim yenmez
Zaten düşünen bir kuşum
Gün yirmidört saat ben ülkeyi düşünürüm
Düşünürüm de ne olur?
Ülke bir yana, ben bir yana
Döne döne uçuşurum.

Dedim ya ağalar, ben bir angut kuşuyum
Ölsem ne gam, vurulsam neye varar
Hangi yaramdan kanlar akar
Avcı köpeklerinin elindeyim
Vurulmuşum,çaresizim
Kaldırın beni yerden, uçurun
Ya da beni yerden yere vurun.

Angutum abiler,bilirim
Bilirim de söyleyemem
Sabaha karşı bir türkü tuttururum
O da son türküdür besbelli
Güneş doğduğunda uyurum
Angutum abiler, bilesiniz.