Aney Şiiri - Nuh Comba

Sen orda yarımsın, ben burada yarım
Gurbet aramızdan çıkmıyor aney
Hayalini bile vuslat sayarım
Bitirdi ömrümü bıkmıyor aney

Ömür boyu dayanmaya çalıştım
Çileye, kedere, hayli alıştım
Ben beni unuttum, benle yarıştım
Eller hallerime bakmıyor aney

Ben yabana, yaban bana ısınmaz
Ben usandım gurbet, benden usanmaz
Yokluk denen meret kapıya konmaz
Kurudu gözlerim akmıyor aney

Ne kara talihmiş gülmedi bir gün
Eşiğin bir adım ötesi sürgün
Hasretin kavurur yanarım her gün
Muhannet ocağım yakmıyor aney

Aney Nuh’um sana kul, köle olsun
Şu nakdi ömrümüz huzurla dolsun
Buna mani olan Allahtan bulsun
Kimse bu engeli yıkmıyor aney