Anemon çiçeği Şiiri - Cem Kanpara

Biliyorum iyiye gitmiyor dünya
Çocuklardan utanırım çocukça
Güzel vaatlerimiz çalındı yarınlardan
Bulanık bir tablo
Acımtırak yağlı boya
Ne kadar yalandan uzasada
Ihlamur kokardı
Pinokyonun burnunda.

Nefret ediyorum bu sunilikten
Göz boyayan estetikten
Okeyler Donald amcada
Ama boşa dönüyor dünya
Boşa atacak zarları
Kibri hiçlik uğruna.

Küsmesi an meselesidir
Vakti gelmiş gibidir
Küsmesi an meselesidir
İnsanlığın insanlara.

Eğer bir telaş bizi alırsa
Kimsenin duaları kabul olmadığında
Boşa yiten canlara söyleriz diye
Şarkımı saklarmısın.

Olurda kopar tüm pandominolar
Her birimiz bir rüzgarla savrulduğunda
Pişmanlığıda kaptırdığımızda
Gökyüzüne bakıpta
Şarkımı söylermisin.

Bizi bizden koparıpta kuru bir inat
Anlamsız bir nefrette
Acımasız bir savaşta
Barut kokuları arasında söyleriz diye
Şarkımı tutarmısın.

Tek sen kaldın yarına inancım
Anemon çiçeğim
Herkes sustuğu gün
Tek bir sesine muhtacım
Yalnızlıktan öldüğüm gün
Benden arda kalan öksüz günlerde
İstinat duvarlarına
Şarkımı yazarmısın.