bu kadar yağmur gördüm
bunca yağmur yıkadı saçlarımı
neden ıslanmadım hiçbirinde
ben neredeydim
..
umutlarımı bir muskaya emanet bırakarak
bir kuş sesine bazen
kiminde en ağrılı yanına bir kalbin
kendi barikatını kuran bendim
ey hayat
yaşamayı beceremedim...
giderken şimdi anlamların birinden ötekine
bir hayattan diğerine şimdi
rengimi bağışlıyorum bende dünyaya
ne kadar uzun
ve ne kadar kısa
bende yaşamışım
dağarcığımdaki sözler kadar
..
yıkanmış saçlarım
ıslanmışım
Kayıt Tarihi : 29.7.2012 17:41:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!