Andolsun ki Şiiri - Ebubekir Mücevher

ANDOLSUN Kİ

Bu Alemin Kuruluşundan beri Hak Davanın Öyküsü
Bu Hakkın Dinmeyen ve Sönemeyen ve dillerden düşmeyen türküsüdür.

Alemleri 6 günde yaratana
Sonra gökleri istiva edip yedik gök olarak düzenleyene
Geceyi gündüze katıp döndürene
Her karanlıktan sonra bir aydınlık getirene
Gök yüzünü yıldızlarla aydınlatana
Rahmeti ve merhameti bol olana
Azametli ve Celil olana
Es-Sabır ve Es-Samed olana
Ve çamurdan insanı yaratana
Ona ruhundan üfürüp can verene
Onun kaburgasından eşini çıkarana
Cinlere ve meleklere itaat edin ona buyurana
Asi olup itaat etmeyen Şeytana
Ve onu yanından kovup kıyamete kadar izin verene
Ve Hz.Ademe bilmediklerini öğretene
Yeryüzüne indirene...
Ve Hz.Adem'in Rabbinden af dilemesine
Arafat dağının bu affa şahitliğine
Hz.Adem ve Hz. Havva'nın duasına
''Rabbimiz biz kendi kendimize zulmetmişiz
Eğer bizi bağışlamaz ve bize acımazsan kaybedenlerden oluruz.'' diyenlere
Ve Hz.Muhammet (s.a.v) nuruna Duası kabul edilenlere
Habil'e ve Kabil'e
Hak ile batılın ayrıldığı o güne
Ve hak için kurban kesen o iki kardeşe...
Fesadın doğduğu ve ilk insanın öldüğü o ana..
Hakkın verdiği ilk şehit olan Habil'e
Ölünün nasıl ortadan kaldırılacağını Gösterene
Bir kargayı bir kargaya gömdürene
Hak ile batılın ayrıldığı o güne
Ve insanların türemesine
Irklar haline gelip kavimlere ayrılmasına
Ve aydınlıkla Karanlığın ilk Kavgasına
Hz.Adem'in sabit olduğu davasına

ANDOLSUN KI...

Nuh'a ve tufana...
Nuh'un Hakka çağırdığı insanlığa...
Onu yalanlayan kavmine
Helak olmayı Hak edenlere..
Hz.Nuh'a gemi yapmasını emredene
Ve öğretene..
Ve hayvanlardan çift çift almasını söyleyene
Ve tufanın gelip çattığı o zamana
Kendisini kurtaracağının sanan Nuh'un oğluna
Ve üstünlük taslayan Batıl zihniyetinin savunucularına
Ansızın yakalandıkları o tufana
Göklerin ve yerin suyunu bırakmasına
Batılın Hak denizinde boğulmasına
Ve iman edenlerin kurtuluşuna
Hak ile Batılın kavgasında
Galip gelen Hakka
Ve o tufanda helak olanlara

ANDOLSUN Kİ.....

Hak her zaman galiptir
Bu yolda yoktur mağlup
Hakka isyan edenler olup
Bir çığlık,bir deprem ve bir tufanla..
Helak olup azaplarına yetiştiler...
Salih'e ve Semud'a....
Semud'un kayalardan oyulmuş yurduna
Kayaları oyup Sarayları kuranlara
Taşlardan putları Ya Rabb senin yerine koyanlara
Yaratanın rahmeti Salih peygambere
Gelip de dua edene...
Gelip de öğüt veren...o elçiye
Tövbe edin Allah'a diyene
Terk edin günahları
Terk edin isyanları diyen peygamberine
Perdelenmiş gözleri...
Mühürlenmiş kalpleriyle..
Bir mucize istediler...
Görmek için ilahi kudreti
O mucize bir deveydi
Yok etmeye sözleşti o zalim kişiyi
Ve o dişi deveyi...
Allah bozdu işlerini
Heyhat! !
O vatandan geriye kalan evlere
Ve bir çığlıkla ötelere gidenlere
Ve çığlıkla Helak olup giden Sefillere

ANDOLSUN Kİ....

Hak her zaman galiptir
Bu yolda yoktur mağlup
Hakka isyan edenler olup
Bir çığlık,bir deprem ve bir tufanla..
Helak olup azaplarına yetiştiler...
Hz.Lut'a ve kavmine...
Bu bir haykırıştır edepsizliklerine
Kadınları bırakıp zevkleri için
Birbirlerinin peşlerine düşenlere
Hz.Lut'a gelen meleklere saldıranlara
Ve ahlaksızlıklarıyla...
Allah'a isyan bayrağı açanlara
Israrla ateşin halkı olmaya koşanlara
Ve onlara öğüt verip tövbe etmelerini söyleyen
Hz.Lut'a....
Pervasızca saldıranlara ve küfürlerini kusanlara
Bir helak bekleyenlere
Ve zulümlerinin sona ereceği o güne
Hak ile Batılın bitmeyen kavgasında
Hakkın yakınlaşan galibiyetine?

ANDOLSUN Kİ...

Hz.Davud'a
Demiri eğip bükene ve onu yeryüzüne indirene
Demire şekil verene
Hak yolunda olanları demir gibi birbirine kenetleyene
Allah yolunda insanlığı hakka davet edene
Bu hak davada...
Talut'u komutan seçip
Calut üzerine savaşa yollayana
Bundan hükümdar olmaz deyip
Savaştan geri kalanlara
Talut'un emrine uymayıp o sudan kana kana içenlere
Calut'un ordusu karşılarına gelince
Korkup geri dönenlere..
Kalanların ise Allah için verdikleri
O kutlu kavgaya
Ve o harp meydanında ettikleri duaya
''Rabbimiz ayaklarımızı sabit kıl bizleri senin yolundan ayırma,bize zafer nasip eyle! ! ! ''
Deyip daldıkları zaman o şanlı kavgaya
Küfre salladıkları kılıçlara ve silahlara
Allah yolunda can veren o insanlara
Onları o gün üstün edene ve...
Galip getirene..
Tağut'i rejimlere azınlıklarla
Dahi olsa..
Hakkın ve inanmışlığın hakim olacağını gösteren
O yüce Rahmana..

ANDOLSUN Kİ...

Hz.Yusuf'a ve Yakup'a...
Rüyasında 11 yıldız ve 1 ayı görene..
Ve kendisine secde ettiğini babasına anlatana
Yakup'un Yusuf'a sevdasını kıskananlara
Yusuf'u kır gezisine götürmek üzere izin alıp
O sevgiliyi kuyuya atanlara
Yakup'a kanlı gömlek getirip
Yusuf'unu kurt yedi diyen yalancılara
O garibin kuyuda kalmasına
Ve Rabb'ine yalvarışına yakarışına
O kuyudan bir köle olarak çıkışına
Mısır saraylarına satılışına
Yusuf'un yakışıklılığına
Ondan murat dileyen Züleyha'ya
Ve kendini nefsinden koruyana
Güzelliğiyle parmaklar soydurana
Bir iftira ile zindanlara atılana
Zindanları Medreseyi Yusuf'iye kılana
Rüya tabiriyle müjdeler saçana
Zindanda olsa da Hakkı anlatana
Öğüt verene Tek Rabb vardır diyene
O masum güzeller güzeline
Zindanlardan çıkıp
Mısır'a Hükümran olana
Hak'la konuşup Hak'la yatana
Adaletle insanlara pay edene..
Yakup'un hasretten kör olmuş gözlerine
Bu hasretin son bulduğu o güne
Hakkın önüne kuyular ve zindanlar konsada
Hakkın daima Galip geleceğine
Tevhit sancağının daima göklerde dalgalanacağına
Nefsine galiplerin cennete kavuşmalarına
Hak için bıkmadan usanmadan savaşmalarına
Ve Yusuf'un güzelliğine...

ANDOLSUN Kİ...

Hz.İbrahim'e ve ashabına..
Küfrün en karanlık devrine
Kendi yaptıkları ilahları kendileri yemelerine
Taptıklarının kendi elleriyle yapanlara
Allah ortak koşmakta birbirleriyle yarışanlara
Hak yolundan ayrılıp
Küfür batağında kaybolanlara
Cehenneme koşanlara

ANDOLSUN Kİ...

Gene Rabbini ararken İbrahim
Kaldırarak mübarek başını
Baktığında gökyüzünde güneşi gördü
Ve dedi: İşte benim Rabbim budur
Parlaktır aydınlıktır ve azametiyle durandır
Demişti kendi kendine
Ama gece olup da devran dönünceye
Geceye yok olmuş Rabb edindiği kendine
O da...
Benim Rabbim kaybolamaz dedi
Ve kaldırdığında gene mübarek başını
Baktığı zaman Ay'ı gördü
Rabbim olan budur dedi
Büyük azametli ve karanlığı yok edici
Rabbimdir dedi aya....
Oysa o da değildi Rabbi...
İbrahim sonunda buldu Yaratanını
Ve tanıdı Alemlere düzen vereni
Bildiği yaratanı anlatmaya başladı
Bütün küfür alay ile dediler ki:
Bu İbrahim delirmeye başladı
Ve hakir görülüp itilip kakıldığı
Kalpleri mühürlenmiş olan o insanlara

ANDOLSUN Kİ...

Günlerden bir gün İbrahim
Baltasıyla Devirdi putları
En büyüğünün kafasına astı baltayı
Topladılar küfrü vüzerayı
Dediler ki: Bu senin işindir İbrahim
O güzel nebi ise..
Göstererek putları onlara
Sorun dedi söylesinler
Konuşamazlardı yemezlerdi içmezlerdi
Üzerlerine konan bir sineği bile kovamazlarken
Bunlar bu taşlardan ve tahtadan putları..
Nasıl ilah edinirsiniz...?
Haykırdı Tek bir ilah olduğunu
Alemleri yaratanın ve ona düzen verenin adına
Rasulu olan İbrahim adına
Söyledi kavmine hakkın anlattı
Tövbe edin iman edin umulur ki affedilirsiniz
Diyerek hakkı anlatan o elçiye...

ANDOLSUN Kİ...

İlahlık ilan eden Nemrut'a
Onun karşısına İbrahim'le dikilen Hak'a
Senin Rabbin ne yapar Ey İbrahim diyene
Ona cevap veren kutlu elçiye
Verdiği cevapla Hakkı anlatana
İnsanları öldürüp diriltendir benim Rabbim
Güneşi doğudan doğdurup batırandır
Bunun üzerine iki adam çağırıp
Birini öldürüp birine de yaşam hakkı verince
İşte bende senin Rabbin gibi
Öldürdüm ve Dirilttim
Diyecek kadar ahmak olana...
Hak'a karşı gözleri bu kadar kararmış acizlere
İbrahim'i yakmak için ateşleri yakanlara
O ateşi bir bahçeye döndüren Rahmana
Küfrüyle haykırarak ölene
İlahlık iddia edip
Bir topal sinekle
Cehenneme yetişenlere...
İbrahim'in gönüllere koyduğu Tevhit alevine
Kabe'yi inşa edene...
Mescid_El_Haramı mübarek kılana
Hak'ı ve Sabırı kuşananlara
Hak yolunda bıkmadan usanmadan duranlara
Nemrut'lara Yezid'lere
Hak'ı çekinmeden yiğitçe
Haykıranlara

ANDOLSUN Kİ...