uzadıkça umut; demlendikçe;
bilirdim tadı acıya çalardı.
belli bir noktasın da,
gerçeği olduğu gibi kabul etmeliymiş
bekleyişe dur demeliymiş.
gizli bir düşman yoktu elinde baltasıyla,
parçalayan hayalleri
yine bizdik; kırılan hatırla hatırladın mı?
herşeyin bir bedeli varsa,
yaşamın niçin olamazdı!
dayandığımız acı kadar
tutunduğumuz korkuluk sağlam di.
herşey olurdu tadında tuzunda,
canlanınca harekete geçmek lazımdı.
yavaş yavaş sona yaklaşıyordum,
yavaş yavaş sana yaklaşıyordum,
yalnızlığa vedaydı bu; sanaysa; merhaba.
yıllardır kalbim nazlı bir taze gibi,
süslenmiş hazırlanmıştır tek sana.
gece gündüz andın mı adımı?
kulaklarım bu yüzden mi çınlardı?
bir de şunu unutmasaydın,
şans kapını iyi ki nankörlük edip kapamadın
beni; iyi ki unutmadın
öyle bir huyun olsaydı;
huyum huyundan; çoktan örnek almıştı.
Nuran KARACA
22:06 24.11.2015
Kayıt Tarihi : 25.11.2015 01:23:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!