dün gece yastığımla dertleştim saatlerce
andım bizi ağladım
yandım bize ağladım
benim sitemim gülmeyen kaderime
göz yaşlarımı sildi yastığım olmayan nazik elleriyle
çok değil eskiye daldı gözlerim
beynimin kıvrımlarında dolaştı güzel günlerim
girdap misali çekilip dibe derinliklerde kaybolurken
labirentlerden çıkmak çıkabilmek nefes almak seninle
kulaklarımı sağır eden bir sessizlik hakim anılarımda
biz haykira haykira sevmemişmiydik
neden bu sensizlik neden bu sessiz fırtına
teselli aradım gelecek günlerden
umudum tükenmedi dedim var hala
kar yangını vurdu yüreğimi baharın ortasında
bu ne acı Allahım yardım et bu kuluna
ilk ti son olacak tı bir daha sevemem asla
içimdeki acıyı ancak sevgi dindirir
yüreğimi birazcık sevgi kendine getirebilir
yüreğimi söküp alsalardı yerinden
acımazdı bu kadar
yüreğimdeki kar yangınıyla yandım
beni unutmaz sevdam bir ömür sever sandım
kar yangını kurşundan beter acıtıyormuş
sevdiğinden gelmeyen ilgi öldürüyormuş seven yüreği
benimde yüreğim öldüğünde öldüğünde anladım
eski güzel günleri andım yandım ağladım
10:05/16/03/2015 Pazartesi
(MeLekce Hüzün Yagmurları)
Kayıt Tarihi : 22.4.2015 15:21:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!