Anda Şiiri - Zeynep Karabağlı

Çok yazdım senin için
gündüz gece
dün yarın gibi

Alev renkli pelerinle nöbet tuttum kapında,
Kimi zaman gözlerini kör etmek için kızgın demirle
bekledim seni…

Focutcon’ nun kitabından cımbızla çekildim deli olarak
Zamanı bir sandık içine tıktım

Ferajemle gözlerimi kapatmıştım.
Cami tabutu yorgun ölü taşımaktan mezara

Tohumların üzerine atom santrelleri kurulmuş
Doğmak sıkı bir bohça içinde

Alev renkli pelerinle nöbet tuttum kapında,
Kimi zaman gözlerini kör etmek için kızgın demirle
bekledim seni…
Çöp yığınları arasında rüzgar oldum koklamak için gövdeni
Hiç elveda olmadın sen hep merhabaydın sokakta
Şu koca Dünyada nar taneleri gibi sıkışıktık
Yan yana düşmüştük işte öyle…..
Leyla,Jülyet,Aslı yerlerinden fırladılar
Tüm aşık mezarları açıktı o saba
Tekrar bulduk diye aşkı eğlence yaptık
Babilde asma bahçelerde
Kuyruklu yıldız ışığıydı,
Yıllar sonra tenimize deyen sıcaklıktı o
O ışık altında bir kez kalmak yetiyordu insana
İşte aşıktı o hayata
Aşk ışığıydı
Sadece an da.
ZEYNEP KARABAĞLI