Anda Olursun Mustazaf

Olmuşsun kırk iki büklüm, nedir seni âciz kılan
Burada değişmez iklim, her an sıcak her yer yılan

Görünmüyor gözbebeğin, ölmüşsün susmandan belli
Yürüdün kıyama değin, yoruldun mu uzak yollu

Vurulan mustazaf değil, zâten yaralı yürekler
Eğil ey yıkılmaz eğil, yıkıldı kara direkler

Edemeden intizârı, karadüzen koptu dilin
Beşiğe benzer mezarı, yaşamadan ölen kulun

Kim koydu bu kök mizânı, bilmezsin kim hüküm verir
Kaybetmeden tek azânı, yalnız nefretin göğerir

Ey arkadaş kalk ayağa, eğilme kimseye karşı
Yanık gönlün benzer dağa, yüreğin arşınlar arşı

Zannedersin bitti zaman, ömür dem ki yetmiş tavaf
Kurur heves, biter güman, anda olursun mustazaf

(adana - 05.05.08)