And olsun Şiiri - Yıldırım Kırlılar

Yüreğimdeki yangınları
biliyor musun
kabaran alevleri
her gün hayat kusuyorum
döküyorum yaşama sevincimi
oysa hayatı nasıl seviyorum
biliyor musun
ölüme direnirdim bütün gücümle
ama öyle yoruldum ki
şu bedbahtlıktan
gücüme gidiyor artık gücüme
sen iyi bir insansın
gözlerin iyi
dudağın yanağın
yüreğin iyi
şükür tanrıya
bu karanlıkta iyi
kimse görmüyor
gözümden dökülenleri
ben kadir gecesi doğdum
annem çok çekmiş beni doğururken
hep öyle söyler
doğmak istemedim her hal
herkes bana iyi ki doğdun diyor
biliyor musun
bu en güzel senin ağzında duruyor
hadi bana iyi ki doğdun de
biraz olsun diner belki
kanayıp duran yara içimde
gülmek sana
hüzün bana yakışıyor
ne diyeyim canımın içi
insan sevdiğini işte ondan üzüyor
durup duruken ağlarım ben
hiç bir sebep yokken
sen gülerken ağlayabiliyor musun
göz yaşının en acısı odur
biliyor musun
yaşama o kadar bağlıyken
ölmek istiyor musun
sen güzel bir insansın
kaşın gözün endamın
gülüşü güzel insansın
dökülür suretinden
gül ile gelincik
ben çirkinim
sürsen bulaşmaz güzellik
adamakıllı fakirim
cebimde olmaz metelik
hamurumda var her hal
hoyratlık serserilik
ama bir huyum var
sevdim mi çok severim
ne fakirlik görürüm kendimde o zaman
ne çirkinlik
biliyor musun
seni ne kadar çok sevdiğimi
imkanı yok bilemezsin
sen fedakarlık edebilir misin
canından tırnağından
yüreğinden
fedakarlık edebilir misin
sen canından çok sevdiğine
gitme kal dememek
ne demek bilir misin
senin mutlu olman için
benim susmam gerekiyordu
seninle her şey çok güzeldi
ama böyle olması gerekiyordu
senin saadetin için
benim üzülmem
senin yaşaman için
benim ölmem
sen iyi bir insansın
ben iyi bir insanım
senin mutluluğunda
benim payım olsun
benim kederimde yok senin suçun
hoşçakal sevdiğim kadın
ömrün uzun
bahtın açık olsun
son anımda bile
seni seveceğim
and olsun.
YILDIRIM KIRLILAR 14.02.2019