İnka
Mutluydu
Atlarıyla, davullarıyla
Sevinçleriyle, yaslarıyla
Tanrılarıyla…
Mutluydu İnka
Topraklarında esene kadar,
Bereket rüzgarlarına benzemeyen…
Beyaz bir rüzgar
Ve bu beyaz rüzgalarla uçan kuşlar
Beyaz güvercinler değildi.
Bu yüzden İnka…
Yüz yıllarca beyaz rüzgarları kovmaya çalıştı
Davullarıyla tanrılarıyla
Eski günlerin anılarıyla…
Beyaz adam ona ne dedi bilmem…
Ama İnka…
İnka olduğunu biliyordu.,
Çok zordu İnka olmamak.
Davullarıyla tanrılayla
Eski günlerin anılarıyla..
Bir başka beyaz rüzgar esti,
Sonra…
Estiği yerlerde beyaz güvercinler uçan,
İçlerinden biri,
Güvercinden çok şahindi.
Adeta beyaz kutsal şahin…
Şahine İNKA NE isim verdi bilmem.
Ama beyaz Guevera diyordu.
Ona nasıl görünüyordu şahin…
Bilmem
Fakat
O
Beyaz olmayan şahinleri mi severdi…
Aslında davullarıyla Tanrılarıyla, kötü günlerin beyaz anılarıyla,
Güvercin bile olsa
Beyaz olan her şeyden
Esen ilk beyaz rüzgardan beri
Hoşlanmadığı gibi hoşlanmasa mıydı? ...
Acaba bu beyaz şahindende İnka
Asırlar süren bir yemindi bu
Beyaz rüzgarlara, ve beyaz rüzgarlarla uçan beyaz kuşlara
Davullarla lanet,
Tanrılar şimşekler yağdırıyordu
Yüzyıllarca.
İnka
Yalnız İnka olduğunu biliyordu
Davullarıyla, Tanrılarıyla, eski günlerinin muhteşem anılarıyla…
Kayıt Tarihi : 28.2.2012 23:26:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Sebahattin Kömürlü](https://www.antoloji.com/i/siir/2012/02/28/and-daglari-nin-turkusu.jpg)
TÜM YORUMLAR (2)