And Şiiri - Pınar Uçar

yaylım ateş altında bir gece
dağlar merhaba der gökyüzüne
soğuk kış günü parkası kar içinde
sigarasını tüttürmüş
sevdadan uzak bir yerde
cebinde bir sürü özlem
kalbinde karış karış vatan
anlından nokta atışı yapmış
şerefsizin sülbünden doğan
getirdiler yiğidi
seromonide bir kaç er bir kaç komutan
giderken son yolculuga
rahat uyu oğul dedi anan
sicim gibi boşalırken
gözünden yaşlar
kor ateşlere yandı yüreği
bir uyanış bir yeniden doğuş senden kalan
sasonda, şırnakta,hakkari`de
gece nasıl gebeyse sabaha
andolsunki oğul bir ölüp
binlercesi doğacak kanının her damlasında
şu dağlar boz kırlar
can içinde bir güzel diyar
ana gibi, evlat gibi,yar gibi,vatan
köpeksiz köyde değnekle dolaşan
kendi gölgesinden ürken kukla
ihsanı pislediği kapta hak diye arayan
kaypak olgularla atıp tutarken kürsüde
imralıdaki aciz cellatın sözcüsü
sıkılan her kurşun
patlayan her mayın
kurulan çeşitli düzeneklerdeki korkun
indirmez bu bayrağı
kuruntulu hezeyanlarınla
salavatsız inerken leşin toprağa
elinden geleni ardınan sakınma
bize dokunmayanın bin yıl yaşadığı topraklar
yedi ceddine cehennem
vatan sağ olur bir ölüm binlerce dirilişken..