Ancak Senin Kollarında Ölmek

Bir sevgi meleğim vardı
Bir zamanlar bana hayat veren
Ben ağlarken ağlayıp
Ancak ben gülersem gülen
Ben üzülürsem üzülüp
Hüznümü mutlaka defeden
Beni hayata bağlayıp
Belkide sevmeyi bana öğreten
Şimdi neredesin, kimlesin
Seni özledim bilmelisin
Sen yoksan ben gülemem
Sensin bana gülmeyi öğreten
Bırakıp gitmek olurmu
Niye ozaman bunca emek
Daha hayatın en başı
Esas bundan sonraydı sevmek
Yine gel yine sev yine gülsün gözlerim
Boşa gitmesin bunca emek
Sensiz bir hayatın olurmu hiç tadı
Sensiz kalmak bana ölmek demek
İstemiyorum istemiyorum asla
Eskidendi o hemen ölmek
Sensiz ölüm bana çok acı
Öleceksem istiyorum
Ancak senin kollarında ölmek
Sevgi meleğim çok görme
Sana düşüyor son arzuyu yerine getirmek

11-10-2002 Saat 12.45