Kupkuru kalmış toprakta
Hem öksüz hem de yetim kalan çimenler
Bilirdi ne hissettiğimi yalnızca
Benim gibi bir de onlar inanırdı
Kendilerini leyleklerin getirdiğini.
Karşı evin camındaki
Bu yağmur... bu yağmur... bu kıldan ince
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik
Devamını Oku
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta