Ancak ömür bittiğinde isyan dolu hayatım ...

Hatırı sayılır hayat yükü sırtımda karşımda sıra dağlar
Yol uzun ömür kısa mutluluk aramaktan ben yorgunum
Üzerinden geçtiğim ovalar, dağlar, yollar derdime ağlar
Bir umutlar tükendi ben mutluluk aramaktan yorgunum

hülyalara daldım hayat denilen yolda farklı insan gördüm
Küçük büyük dert demedim herkese ben derman oldum
Geçip gitti gençliğim bak dostum ak saçlı adam gördün
Yanlış ile doğruyu mermere kazdım ki ibreti âlem görsün

Bildim ki hak deyip hak yolundan ayrılıp sapanlar var
Dünyayı baki zannedip maddeye ilah edip tapanlar var
Hak hukuk demeyip köşelerde parsaları da kapanlar var
Haksıza isyan edip, adalete inanmayıp, küsenlerde var

Memlekette ne ar kalmış ne hayâ, şükürse kalkmış rafa
İnsanlar mankurtlaşmış bir işe yaramaz olmuş boş kafa
Korkarım ki değişmez bu gidişle hepsi olur çürük kafa
Ne kadar anlatsam, boş insanlar, boşa anlatır bu deli kafa

Yaşadığım sürece ne yaptımsa bitmedi hiç benim çilem
Bu amelle günah mı çok sevap mı? Ağır gelir ne bilem!
Yaratana karşı yüz yok ki yal varıp günahları sildirsem
Ancak ömür bittiğinde isyan dolu hayatım olur tamam

Halil ÇOLAK 11.03.2010
ANKARA