doğup büyüdüğü köyden,
evlendi askere gitti.
geldi...kalamadı köyünde,
ekmek derdine gitti.
aklı hep köyündeydi,
bazen yoluna gitti.
gel diyeni yoktu köyünden,
köyün kokusuna gitti.
toprak çeker dururdu köyüne,
ancak son nefeste gitti.
şimdi huzurda köyünde...
anıların gerçeğine gitti.
11 Ekim2013
Gülden IşıkKayıt Tarihi : 11.10.2013 14:17:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
ancak ölünce köyüne kavuşan bir özleme yazıldı...
![Gülden Işık](https://www.antoloji.com/i/siir/2013/10/11/ancak-24.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!