Anca Kendime Şiiri - Osman Bahadir Odabas

Ben yenilgiyi kabul ettim
Zaten ne zaman galip geldim
Yenilgi yenilgi umut edip düşledim
Ne zaman döndü düşlerim
Gerçeğe …
Ben romantiğim
Aynı zamanda realist
Real olanlar döndü düşlere
Romantik yanım hep bekler köşede
Bir dokunuş bir umut istedim
Sırtıma yedim tekme
Takıldı çelme çamurun içine
Soruyorum bazen kendime
Ben sizlere ne ettim
Nedir bu kin bu öfke
Ben hep kendimle kavga ettim
Ezmedim karıncayı bile
Deve hörgüçü taşır litrelerce su
Kaktüs dikeni kanatırda dilini
Şimdi siz oluverdiniz diken
Ben çaresizce yiyen
Romantik mi olayım
Kaldı mı ki hal
Realist mi olayım
Kaldı mı ki akıl
Ben ne ettiysem kendime ettim
Gücenmem de alınmam da size
Siz heybenizde taşıyorsunuz kin
Önüme seriyorsunuz anca irin
Ben ne ettimse kendime ettim
Yüreğinizi kendime yoldaş bildim
Yok imiş sizde delikanlı yürek
Yıkılın karşımdan yemeyin şimdi
Ağzınıza kürek
Şaka ettim
Kafiyesi denk geldi deyi verdim
Kalkmaz benden el size
Benim kroşe anca kendi nefsime …