Anaya Şiiri - Müzeyyen İşkur

ANAYA

Şakaklarına henüz düşmüş,
Ağartıların
Omuzlarına dökülmüş saçların
Benzinde yaşam mücadelesinin
Solgunluğu
Hep bir şeylerle savaşmanın
Ve gözlerinde ıslaklığı
O mağrur gözlerinde
Söyle anacığım söyle
Sevgisi, bağrımı dağlayan
Hakkını ödeyebilir miyim?
Ödeyebilir miyim uykusuz gecelerinin mükâfatı-nı
Takdir ettikleri benliğim
Bana kazandırdığın kişilikte
Hep senin emanetin
İyiliği, güzelliği doğruluğu sen nakşettin,
Beni bu vatana sen yetiştirdin
İslam’ın beş şartını sen öğrettin
Güzel olan hasletlerim hep senin,
Söyle ödeyebilir miyim mükâfatını
Yemeyip, yedirdiğin
Giymeyip, giydirdiğin
Yalan mı saçını süpürge ettiğin
Yalan mı ödenmez dediğim hakkın
Ben anayım deyip sineni dağladığın
Evet, sen anasın!
Bu yüzden, asla sönmeyecek bir kor
Ve sen asla ifade edilemeyen
Tüm güzelliklerin kutsal nurusun
Hakkını helal et anam.