Anaya Mektup Şiiri - Niğmetullah Uçar

Memura sabredin diyorsun ana
İşçi isteyince boyun eğersin
Şırnaklıyı sarıp al kollarına
Bizlere yanımdan uzak dur dersin

Ana evladına ayrım yapar mı
Rızıktan hepsine eşitçe ayır
Beş parmak aynıdır biri koparmı
Hakkarili gibi bizi de gayır

İşçinin yanında sendikası var
Eşit muamele pay bekliyoruz
Yaşamak hakkımız işçiler kadar
Biz de onlar kadar hak istiyoruz

Zengin vergi vermez zarar gösterir
Devlet kasasına girmez milyarlar
Memur maaşından beşte bir verir
Bu böyle sürecek nereye kadar

Kiminin dayısı vardır yanında
Kimisi rüşvetle köşeyi döner
Genel müdürlüğün bakanlığında
Bünyesinde yağcı dalkavuk siner

Ulusunu sevmez bayrak tanımaz
Vatan hainini korumak da ne
Zorla yemi,n etti sözünde durmaz
Milletçe son verdik vekilliğine

Suç varsa cezada indirim olmaz
Adalet yerini bulması lazım
Katliamı yapan pişmanlık duymaz
Onlar insan mıdır size sorarım

Çok şeyler oluyor güzel yurdumda
Ülkemi kurt gibi kemirmesinler
Ana olup ipi sıkı tutun da
Bu yüce milleti devirmesinler

Dış güçler bozuyor birliğimizi
Bütün hallerimiz malumdur sana
Titreyip bulalım benliğimizi
Büyük Türkiye’yi kuralım ana

Niğmetullah UÇAR
Korkuteli