Anaya kalkan eller kırılsın

Anaya Kalkan Eller Kırılsın

Anaya kalkan eller kırılsın,
Değirmende günlerce yün ören,
Soyulan derileri senden gizleyen,
Yemeyip içmeyen sana yediren,
Uykusuz gecelerini sana feda eden,
Anaya kalkan eller kırılsın,
Sana “evladım, muradım” diyen,
Anaya, kadına kalkan eller kırılsın.

O eller ki, merhameti bilmeyen,
Gözyaşını görmezden gelen,
Bir damla sütle, bin umut büyüten,
Dualarına ihanet eden…
Bilsin ki, her duanın bedduası vardır,
Her annenin kalbinde bir adalet vardır.

Eller titrer, yürek yanar,
Bir çocuğun ilk gülüşü,
Bir annenin alın teri kadar kutsaldır.
O eller kırılsın ki,
Bir daha gölgesi bile düşmesin
Bir annenin yorgun ellerine…

Anaya kalkan eller kırılsın,
Kadına uzanan zalim eller kırılsın,
Çünkü kadın, çünkü anne;
Cennetin anahtarıdır,
Hayatın ilk nefesidir,
Ve en büyük duadır…