Anatomi Şiiri - Erdem Kapusuz

bu öksürük krizi
bu ağrıyan göğüs benim mi
sanki bir zamanlar
hiç koşup kırda bayırda
soluk soluğa kalmamış bu ciğerler
şimdi demir parmaklıklara
yaslansada
sanki hiç yaslanmamış
bir sevgilinin sıcacık sinesine
şimdi güneşi
görünce kamaşan
bu çökük gözler benim mi
şahanları kıskandırırken
bir zamanlar
yeşiline en güzel dizeler söylenirken
hiç bilmezlerdi
bir gün ışığa hasret olacaklarını
bu kalp benim ama
hep benim kalacak
nice acıları çekip en derinine
sevgileri pompalamışken
en ücra hücrelerime
yılmak yıkılmak bilmeyen
bu umut dolu kalp
benim işte...