Anason tadı (Son Konukluk) Şiiri - Işık ...

Sevgili olduğumuz günler geçti.
Aynı şehirde iki yabancıyız şimdi.
Yazık ki unutmuşuz birbirmizin iç cebinde,
Aşkın bütün hallerini...

Mesela birlikte tokuşturulan rakı kadehleri,
Ki ben sevmezdim içmeyi
Sonra ağzımızdaki rakı tadını birbirimize vermeler,
Anason tadında öpüşmeler yani...

Artık daha az rakı ve daha bol su ile
Dolunca kadehim,
Seviyorum, seviyorum ağzımın anason tadını.
Anasonlu öpüşmelerimizi özlüyorum gizliden,
Aynalara saklıyorum utancımı.

Şarkıları,
Ilık içtiğin ilk çayı,
Üstü karalı kağıtları...
Sürüyorum namluya işte,
Bu göz görmez detayları.

Yapılması gerekenler yapılmış,
Söylenmesi gerekenlerse
Çoktan yitirmiş anlamanı.
Balkonuma misafir bir kuşu uğurlar gibi,
Uçucu ve hafifçe yolluyorum senden bana kalanları.
Okyanuslar dökünüyorum kırk tas.
Ve yedi ayrı kapıya dağıtıyorum,
Tövbe tutmaz yasımı...

Nasıl ve hangi arada büyüdük bilmeden,
Hatırlayıp gülüyorum
Cam buğularına kalp çizdiğim zamanları.
İnan bana hepsi bu 'biz' den.
Ne daha fazlası,
Ne de daha azı...
(Işıl Demirdelen)