Anasevdam Şiiri - İzzet Çakır

Namaz vakitlerinin şavkıdır yine
Yine nurdur yüzünde, gülüşünle tamamlanan
Kızıl bir seherdir,
Mahmurlu gözlerinde yavaş yavaş ışıyan.
Ve her seher yanaklarında allanan iki gonca,iki can
Yeşilden kırmızıya durulan.
İki gül yani
Her gülüşte açıp açıp kapanan
Bir sıcak nefes,bir kıvılcım
Bin tutuşma koynunda
Her busede bir gülistan yangını
Ve yanarken rahmet tütmek bir güle,
Bir de sana dair
Ateşten kucağında uyurken,anam....

Söylemek lazım seni,güzelliğini
Anlatmak lazım
Aciz yalın bir şiir ile değil,
Söz ile değil,mani ile değil
Karlara sürüdüğünde eteğinde biten kardelenleri
Kıldan -yünden sardığın çilelerini
Şevkat makamında ninnilerini
Dinlemek lazım seni,cennetten şakıyan bülbülün sesi gibi
Ve şair bir güle benzetsede
Bir şiirin imgesine sığmaz tatlı bakışın, bilirim
Seni ben bilirim anam, ben bilirim güzelliğini
Eteğinden tutan o çocuk benim
Leçeğine taktığın o boncuk ben....

Gözlerin doludur yine
Yine uğurlama,yine bir ayrılıkmı yoksa
Hasretini zından edip kendine
Ağlardın böylesi buruk vakitlerde
Ağlardın,kimsesiz bir sokak cocuğu gözünde
Soğuk bir kar yağışı hüznünde.
Hani bir uzak yol türküsü söylerdin
Gurbet kokan, dilinde hazır nağme
Hani yüreğini acıtan, bir de ağlamaya bahane
Yanında değil canındada olsam
Sen yinede özlerdin anam
Aklıma gelen ilk gülen yüzüm
Sen sevinç mana'm...

Söylemek lazım seni, ezginliğini
Boynu bükük,eksik etek
Anlatmak lazım
Nasırlı ellerini emek emek
Ya bir fabrika vardiyası yorgunluğu ile yoğrulan
Yada tarlada ırgat hallerini
Söylemek lazım
Sırtında bohça yükü her bebek bir yiğit
Didelerinden ansızın firar,inci tanelerini
Seni ben bilirim anam ben bilirim ezginliğini
Sırtında taşıdığın o koçak benim
Gözlerinden kaçan o kaçak ben...

Şimdi vakit yine nur
Yüreğin kadar beyaz
Yine ellerin açık semada
Dilinde dua, dilinde binbir niyaz
Dilerim bana daim rahmetinden nasip eylesin Rab
Sanada kamil iman
Oy benim alnı seccade nakışlı yarim,anam......

,