Anarken seni dün gece. Şiiri - İbrahim Yuka

Geceme karanlık çöktüğü zaman.
Uykusunda bir kuş ölür adeta ecelsiz.
Ayrılığın hüznü çöker üzerime vakitsiz.
Alıp da başımı gitmek isterim!
Karanlık sokaklar kör,sağır ve dilsiz.
ve unutma sen o gecenin,
zifiri karanlığında hep ışığınla yüreğimdesin.
Seni her düşündüğümde!
bir yıldız çiziyorum geceme.
bilmiyorum kaç yıldız oldu saymadım.
ama artık benimde bir gökyüzüm var.
Sanma ki gecemde başka yıldız olacak
Sanma ki yüreğimdeki yerin dolacak.
ne senden başkası benim olacak!
Ne bana senin gibi bir sevgili,
nede beni senin kadar sevenim olacak…
Keşke yalnızlığın kadar yanında olsaydım.
Onunla paylaştıklarını benimle paylaşsaydın.
Keşke benim adım yalnızlık olsaydı.
ve sen hep yalnız kalsaydın.
Dün gece yine sensizliği,
yorgan ettim üzerime.
karanlık gecemi sırdaş buldum kendime.
çaresizliği yoran gibi örtüp üstüme.
ve dedim ki kendi kendime.
Yalnızlık gecelerin,umut bekleyenlerin,
hayal çaresizlerin,yağmur toprağın.
tebessüm dudakların.
gözyaşı sevenlerin.sen ise!
sadece benim hasretimdin.
Her gecemde.
ve derken seni içimde yaşatıp,
çaresizce anarken sabah olmuştu.
ılık bir rüzgar esti penceremi açtığımda.
nereden estiğini bilemedim.
nereye gidiyorsun dedim?
Özlenen her yere dedi.
ve aklıma sen geldin.
çünkü özlenen sendin.

Antalya........................14.02.2012