Selamını alıp sevinç duyarken,
Sır tuttuğun dostu anar hasretler.
Vuslatı beklersin geç ya da erken,
Gelmeyen sabaha yanar hasretler.
Uzaktan bakınca hüzün hoş gelir,
Çekene sorarsan yürekler delir,
Kim garip gönlümde göz yaşım silir,
Leblere tebessüm konar hasretler.
Mah cemal’in gören ay burda sanar,
Elden uçtu suna yüreğim kanar,
Yaptığına kar der, el yapsa kınar,
Hayrete düşürür donar hasretler.
Bilinmez halleri dost nasıl olmuş,
Zaman geçmiş gitmiş zor fasıl olmuş,
Baba netsin evlat bed-asıl olmuş,
Mahşer günü gelse söner hasretler.
Ömür zamanenin keyfine uyar,
Feryadı, figanı yaratan duyar,
Elbet yaramaza verir de ayar,
Mazlumlar sevinir diner hasretler.
Emircan dünyayı boşa yaşadı,
Dediği sözleri sanki taşadı,
Dünyayı verseler yine boşadı,
Vuslatı bitirmiş sanar hasretler.
16.4.2023 Emir Şıktaş
Kayıt Tarihi : 18.4.2023 16:02:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!