Anamla hasbihal Şiiri - İlhami Arslantaş

Ben gülüp oynarken senden bihaber
Yokluktan göz yaşın dinmedi anam
Ben büyüdüm indim tahta beşikten
Bu yokluk tahtından inmedi anam

Kaderim diyerek bağladın kara
Yetmiş yıl bitmedi bizde bu yara
İDARE denilen bir kara çıra
Makus talihini yenmedi anam

Münkirmiş ki obur bakidir diyet
Anmaktan mühimmiş tindeki niyet
Vicdanına hesap sormadı heyet
Bu mazlumdur yazık denmedi anam

Hakim Hakkımızı inkar eyledi
Kulluğu lütfedip ihsan eyledi
Yoksulsan öyle kal diye söyledi
Müflis rahvan ata binmedi anam

Gülmedi denizler gönül sakama
Arzuhal eyledim ehli makama
Ahkam kesip düğme dikti yakama
Bu hayat içime sinmedi anam

Hüzün bulutlarım iner sel olur
Bu cevri cefayı gören del olur
Eşin dostun bile sana el olur
Kara bağrım boşa yanmadı anam

Der ilhami derdim söyledim size
Sırtı pek olanlar güldüler bize
Yaşadım hayatı böyle tekdüze
Velhasıl yitiğim dönmedi anam