Demek inkâr ediyorsun yaşananları,
Demek 'Hiç söylemedim' diyorsun beni sevdiğini...
Hadi diyelim ki,ben bi yalancıyım;
Diyelim ki,düzenbazın biriyim ben.
O halde gel,
Gel bir de oturduğumuz ağaç diplerine soralım.
Gecenin bir yarısında korkarak geçtiğimiz kabristana,
Uzandığımız çimlere soralım.
Seni hergün beklediğim çeşme başına,
Birlikte yürüdüğümüz okul yoluna,
Bana açtığın kapıya,
Üstünde sabahladığımız çekyata soralım.
Bana çay demlediğin demliklere,
Kahve getirdiğin fincanlara,
Su içirdiğin bardağa,
Yemek yedirdiğin kaşığa soralım.
Sana fal açtığım kağıtlara,
Bulmacasını çözdüğümüz o gazeteye;
Sana attığım okeye,
Tavlada ettiğim marsa soralım.
Hadi gel,
Gel de bir dinle inkâr ettiklerini.
Bak şu bana ellerinle verdiğin resmine,
Adıma yazdığın şu şiire bak, bak ne diyor?
Hani bir Ayıcık'ın vardı ya,adı:Dobiş.
Sen inkâr et ey Yalancı,
O herşeyi biliyor.
Hadi diyelim ki,ben bir yalancıyım,
Diyelim ki,düzenbazın biriyim ben.
O halde,
Mahallede adımızı çıkaran komşularını konuşturayım mı?
Konuşturayım mı,bindiğimiz dolmuşun şöförünü?
Gittiğimiz cafenin garsonunu,
Mektuplarımızı taşıyan o çocuğu konuşturayım mı?
Sen say ki,hiç kimseler görmedi bizi;
Bulutlar görmedi,yıldızlar görmedi...
Sen say ki,mehtap vurmadı üstümüze,
Yağmur yağmadı,şimşek çakmadı...
Sen say ki,ayak izlerimiz kalmadı geçtiğimiz sokaklarda,
Sesimizi duymadı duvarlar,köpekler havlamadı...
Sen say ki,yalandı bu sevda,
Yalandı,hiç yaşanmadı...
Sen inkâr et ey Yalancı,
Et,edebildiğin kadar.
Ama;hiç unutma ki,yukarıda Allah var.
O her şeyi görüyor,
O her şeyi biliyor.
Yani şimdi inkâr mı ediyorsun yaşananları?
Beni sevdiğini 'Hiç söylemedim' mi diyorsun?
Yazıklar olsun sana,
Yazıklar olsun,başka sözüm yok.
Yazık be!
Yazık,senin için çarpan yüreğime.
Sana akan gözyaşıma,
Senin için uyumadığım gecelere yazık.
Sana yazdığım şiirlere,
Kurduğum kafiyelere,
Saydığım hecelere yazık.
Az daha duymak için sesini,
Fazladan ödediğim telefon paralarına;
Senin için harcadığım kağıtlara,
Zarflara, pullara yazık.
Sen ki,hiç değmezmişsin ya:
Senin için katili olduğum, yolduğum çiçeklere,
Dalından kopardığım o masum güllere yazık.
Gerçekten yazık!
Gidişine değil bu sitem;
Bana koyan ayrılık değil.
İnkâr ediyorsun ya yaşananları,
'Yalandı' diyorsun ya ey Yalancı,
Bir tek bu zoruma gidiyor,
Oysa...
Oysa,bütün her şeyi anan bile biliyor.
Anan bile biliyor...
Kayıt Tarihi : 28.2.2001 17:34:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![İlhan Demirci](https://www.antoloji.com/i/siir/2001/02/28/anan-bile-biliyor.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!