Anamsın Anam Şiiri - Adem Durmazer

Dört köşe duvarlar seni benden ayırdı mı?
Yanı başından kaldırmakla küçük yatağımı
Geceler yine karanlık yine korkuyorum
O sıcacık kucağını kucağını özlüyorum

Varsın ayağım sığmasın o küçük beşiğe
Varsın emeklerken takılmayayım eşiğe
Hıçkıra hıçkıra bak yine çok ağlıyorum
O tatlı ninnilerini ninnilerini özlüyorum

Üç öğünün hepsi geçse de evin dışında
Boynumda önlüğümle olmasam da yanında
Bilsen yüzüme gözüme neleri bulaştırıyorum
O şefkat dolu tokadını tokadını özlüyorum

Tek başıma koşturup durmam yıllar yılı
Unutturamaz elimden tutuşunu yardımını
Bilsen nelere takılıp nasıl düşüyorum
Kuzum deyip kaldırışını kaldırışını özlüyorum

Sana ayırmışlar koca yılın bir gününü
İnan yetmez anlatmak için tek yönünü
Hakkındır seni hep içimde yaşatıyorum
Sıcacık kucağını kucağını özlüyorum

İnsan çok şeyi sever,arzu eder,aşık olur
Sen anamsın anam senden üstünü mü olur
Senin değerini hiç bir şeyle ölçemiyorum
Ben bu ömrün tümünü sana adıyorum,