ANAMLA, BABAM RAHMETLİLER
İki ak pak insandan, şanslı dünyaya geldim,
Namuslu bir yaşamı, ta çocukken öğrendim.
Layık bir evlat olmak için hep çaba verdim,
Anam kanatsız melek, babam eren insandı.
Daha çocuk yaşımda, ilhamla şair oldum,
Binlerce şiir yazıp, aşkla, sevgiyle yundum,
Enel hakkı aradım, kendi özümde buldum,
İçimde bir ben vardır, benden içer de bende.
Karanlık yoldan girme, sonu felaket bildim,
Ondandır ki her zaman, aydınlık yoldan gittim,
En hakiki mürşittir, elbette ilim dedim,
Gazi Mustafa Kemal, Atatürk'ü çok sevdim.
Atatürk'ü anamla babam pek çok severdi,
Cumhuriyeti kuran, Ulu Önder O derdi,
Laikliğin kıymetin, aman oğul bil derdi,
Atatürk sevgisiyle, doldurdular kalbimi.
Hiç kul hakkı yemeden, bir tek gönül kırmadan,
Kusur hep bizde deyip, elde kusur görmeden,
Başka ırkı, mezhebi, kınamadan, yermeden,
Ayrımcılık yapmadan, göçtüler bu dünyadan.
Rızazade, atamdan bana miras iyilik,
Ne haram saray iste, ne de zalim bir beylik,
Soyuna düşman olup, olma hain bir keklik,
Bir gönül-e girerek, göç ette git dünyadan.
05 KASIM 2017
FAHRİ BULUT RIZAZADE
Fahri Bulut
Kayıt Tarihi : 6.11.2017 00:25:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!