Anamın Türküsü Şiiri - Enver Özdil

21 Eylül 2018 Cuma
ANAMIN TÜRKÜSÜ

Nereden esti bilinmez
Anamın türküsü geldi aklıma
İlk çocuk,ilk göz ağrısı,çocukluğum hep anamın yanında geçti.
Dert ortağı,kader ortağıydım sanki o yaşta anama
Nelerine şahit oldum bilseniz.
Bazen kin dolar içim,ağlamayı kendime yediremeden o yaşta
Büyüdüğm zamana bırakarak hesaplaşmayı
Hep anama destek,hep ona üzülerek
Analar.analar
Analar dolu
Eza dolu,cefa dolu
Anadolu
Babamı pek hatırlamam
Gurbet ,ayrılık,hasret
İlk tanışma dokuz yaşında
Baba gurbette.altı kardeş peş peşe
Ana bin dertte
'Kadın mıyım,erkek miyim bilmedim'
Evin direği,ana yüreği
Çilesi çok,yükü ağır
İşleri başından aşmış
On dördünde evlenmiş,otuzunda feleğişaşmış
Ben onun ne yattığını gördüm,ne de kalktığını
Hiç uyumaz gece gündüz ayakta çalışır sanırdım
Çocukları uyuyunca yatar,onlar uyanmadan kalkarmış
Tarla,ahır
Altı çocuk umur
Binbir kahır
Fırsat vermemeli dosta düşmana
Sezdirmemeli çaresizliği namerde
Gençliğini unutup yuvası hatırına
Yozgat türküsü onun için yakılmış sanki
'Sen git yarim talime(gurbete)
Ben sılayı beklerim'
Hiç yemek yemezdi benim anam
Çocuklar doymalı,yunmalı yıkanmalı
Hasta sayrı olmadan büyümeli
Anasına el ayak olmalı
Kol kanat germeli
'Ana var anacık var'
Bu lafı duyardım ondan arada bir
Emek ister,yürek ister
İffet ister namıs ister
Çelik gibi irade ister
Tarlada tırpan biçip.harmanda düven sürmek
Fedakarlık ister
Çift koşar,harman döker,tohum eker
Gecesi gündüzü şaşar
Hangi iş geri kalsa ona koşar
Çocuklarım el kapısı görmesin
Bizim gibi 'İreçber' olmasın diye
Direnir,katlanır
O da insan nihayet,gençlik var serde
Sağ elinde orak sol eliyle ekini kavramış
Sanki babamı saçlarından tutup çekiyor gibi
Her vuruşta biraz daha içlenerek
Ovanın boşluğunda göğe yükselir sesi

'BEN ALIŞTIM YARLI YARSIZ YATMAYA
YAR ALIŞTI ATIP ATIP GİTMEYE'

Enver ÖZDİL
Karşıyaka,21.09.2018