Anamın Şiiri Şiiri - Murat Aybirdi

Gözlerin, yine bulut yüklenmiş
Gözlerine hüzün sürüklenmiş
Ak saçların dolam dolam
Sende saklıdır hülyam
Deli rüzgâr gibi hoyrattım
Hüznümü hüznüne kattım
Yıllarca göğsünde yattım
Uyan deme anam, uyanamam
Yıllar, keskin bir bıçak gibi
Saplanmış yüreğine şimdi
Ömründen geçmiş bahar yeli
Hatıralar, eski bir fısıltı
Umut, sırtında dost eli
Yaşlanmış yaylanın güzeli
Ömrüne çökmüş bir zemheri
Dayan deme anam, dayanamam
Eski ve içli bir türküdür sesin
Nefesin dağ başı kadar serin
Dalmışsın hüznüne gecenin
Bir kuş gibiyim dizinin dibinde
Üstüme kül renkli bulutları serin
Başım düşmüş sol yanıma
Sinende kalmış çocukluğum
Seni incitmesin uykusuzluğum
Henüz duracak vakit değil
Yaslan deme anam, yaslanamam
Mazi, ruhunda derin bir yara
Sırtını dayamışsın taş duvara
Bakışlarından kayıyor yıldızlar
Başında bin bir efkâr
Yüzündeki çizgiler derin
Baktıkça içim sızlar
Tut ellerimden, geçmesin zaman
Karanlıklarla dolu dört bir yan
Tüm şehir sonsuz bir uykuda
Deli bir fişeğim şimdi namluda
Uslan deme anam, uslanamam
Yollar yormuş, yıllar üzmüş seni
Kadersizliğin derin çizgilerden belli
Çekme üzerimden gölgeni
Kurumuş dilim damağım
Hayatın kıyısında darmadağınığım
Ömür bir yarış, soluksuz koşu
Kederimi kederine katıp
Soluklan deme anam, soluklanamam