Anam “Seni seviyorum!” demedi hiç
“Kurban olayım!” dedi
“Gadanı alayım!” dedi
“Önünde öleyim!” dedi
“Derdin derdim üstüme!” dedi
“Seviyorum!” demedi
Anam “Seni seviyorum!” demedi hiç
Kesme şekeri ıslatarak verdiği dürümün,
Yoğurt sürdüğü çöreğin,
Yağladığı bazlamanın
Kuru yerlerini yedi
“Seviyorum!” demedi
Anam “Seni seviyorum!” demedi hiç
Görürken on baş horantanın işini,
Sap çekerken, mal yayarken
Eksik etmedi gülüşünü
Beni yokuşlarda sırtından indirmedi
“Seviyorum!” demedi
Anam “Seni seviyorum!” demedi hiç
Sarmaladı sımsıcak
İncinmemden korktu öperken
Hastalansam gözünde yaş, dilinde dua
Sabaha dek başımda bekledi
“Seviyorum!” demedi
Anam “Seni seviyorum!” demedi hiç
Bilmezdi lafın süslüsünü
Yalanı, riyayı, boyayı
Konuşmadı dilinin ucuyla
Ne söylese yüreğinden söyledi
Anam bana her hâliyle “Seni seviyorum!” dedi
Kayıt Tarihi : 16.6.2019 14:50:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!