Emeklerken,
Toprak damlı evimizin,
Avlusunda,
Toza toprağa boyanırdım,
Koşmayı hayal bile edemezken,
Yürümek ise çok çok uzaktı,
Uyanınca emeklerdim,
Artık demir almak günü gelmişse zamandan,
Meçhule giden bir gemi kalkar bu limandan.
Hiç yolcusu yokmuş gibi sessizce alır yol;
Sallanmaz o kalkışta ne mendil ne de bir kol.
Devamını Oku
Meçhule giden bir gemi kalkar bu limandan.
Hiç yolcusu yokmuş gibi sessizce alır yol;
Sallanmaz o kalkışta ne mendil ne de bir kol.




sizin anlatımınızla hep yoksul insanların zengin dünyalarını yine yaşadım hele hiç gözümün önünden gitmeyen annesinin eteğinden tutan arasıra çekiştiren ağlayıp yalvaran burnu aksada koluna silen köyümün çocukları mükembel anlatım için teşekkürler selamlar 10 puan
Harika bir anlatım üstad. Tebrikler..
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta