Seksen üçün üçüncayın üçünde
Kayıp ettim o gül yüzlü anamı
Özüm yandı otuz sene içinde
Unutamam doğru sözlü anamı
Çağırınca tez yanına gelirdim
Elin öper hoş gönlünü alırdım
Eli cömert idi böyle bilirdim
Şerefli şefkatli özlü anamı
İnan hasretinden yanıp pişerim
Hayal ile hep ardından koşarım
Ölene dek şu bağrımda taşırım
Kalbimde sevgisi gizli anamı
Derdin anlatırdı ben ah çekerdim
Hüzünlenir bazen yaşlar dökerdim
Ya sabır diyerek boynum bükerdim
Yine incitmedim nazlı anamı
ALTINAY’ ım der ki sorsam halını
Gönlümün çiçeği oğul balını
Önüme serseler dünya malını
Asla vermem mühür gözlü anamı
06.05.2012 Mustafa ALTINAY
Mustafa AltınayKayıt Tarihi : 9.5.2012 10:48:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!