Kuzu anami kestiler kurban ettiler

Kuzu idim anam ile melerdim
Ana'mı kestiler kurban ettiler
Acıkınca meme'sinden emerdim
Ana'mı kestiler kurban ettiler

Önce bizi aile'cek severek
Güzel, diye ot vererek, överek
Bıçak'larla yanımıza gelerek
Ana'mı kestiler kurban ettiler

Gezer idim anam ile hop'lardım
Yayılırdım sevinerek zıp'lardım
Yanına giderek sevip. koklardım
Ana'mı kestiler kurban ettiler

Nerde olsam anam varken ürkmezdim
Anam varken hiç bir yere gitmezdim
Anam varken kurt görsemde kork'mazdım
Ana'mı kestiler kurban ettiler

Anam idi benim canım yoldaş şım
Yediğim, içtiğim ekmeğim, asım
Her gün meleyerek akar göz yaşım
Ana'mı kestiler kurban ettiler

Hasret çekerekten hüsran'a daldım
Sanki bir gün bana dönecek sandım
Hem yetim hem öksüz bir garip kaldim
Ana'mı kestiler kurban ettiler

Anam'mın öldüğün gördüm göz'ümle
Koşarak yanına baktım hüzün'le
Kaldırmak istedim ayak, dizimle
Ana'mı kestiler kurban ettiler

Simdi ise kaldım yalnız başıma
Zehir düştü su'larıma, aşıma
Daha gelemeden iki yaşıma
Ana'mı kestiler kurban ettiler

Hazani ağladım gördüm bu anı
Yavaş, yavaş akıp giden bu kanı
Göz'leri bağlanmış verdiği canı
Ana'sın kestiler kurban ettiler.
(h.hazani)