Anamdan doğarken beni aşk ettin
Var git zalim dünya kandırma beni
Konak oldun saray oldun köşk oldun
Var git zalim dünya kandırma beni
Sen bir sevgilisin insanlar aşık
Kah karanlık oldun kah ise ışık
Düşündüm taşındım karma karışık
Var git zalim dünya kandırma beni
Aklım yaradanda nefisim sende
Nicesini yuttun ne çıkar bende
Sen boşlukta dön dur bense bedende
Var git zalim dünya kandırma beni
Nice umutları yutar gidersin
En son bir çukura atar gidersin
İnşallah bir günde batar gidersin
Var git zalım dünya kandırma beni
Kayıt Tarihi : 2.6.2008 12:49:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Ozan Umut Suci](https://www.antoloji.com/i/siir/2008/06/02/anamdan-dogarken-beni-ask-ettin.jpg)
TÜM YORUMLAR (1)