Anama Sevglerimle Şiiri - Necati Tarak

Tatile gelmiştim köyümüze
Anam hasta yatakta tamam
O haliyle kakmış bizi düşünür
‘Oğlum ben seni kardeşlerini
Düşünüyorum diyordu.
Allah geçinden versin ya
Senin kardeşlerinin bin bir türlü derdi var’
Diyerek hasbihal ettik bir zaman
Dedim kimler gelip kimler göçecek
Hayırlı geceler diyerek ayrıldım.

Sabahleyin halin sorup işe gitmiştim
İyi olduğunu söylemiş sevinmiştim
Anamın 13.çocuğa doğumumu vardı
Rahat bırakmamız gerekiyordu

İki gün eve gelmemiştim
Hastalığı artmış hastaneye yatırmışlar
Gelenler iyi diyor sevindiriyorlardı
Taburcu olamamıştı bir türlü
Bir kara düşünce aldı beni
Ana bu başka bir şey değil köylü anası
Yemeyip yediren giymeyip giydiren
Dert tasa sevinç ortağım benim

Ziyaretine koşarak gittik
Görmez olsaydım o halini
Ağladı ağladı elin yüzüne götürdü
Niye geç kaldığımı sordu bana
Adamsızlıktan bu hale düştüğünü
Ağlamaklı anlattı elin dahi öptürmedi
Sen durabilirmişsin artık gözü yaşsız
Yaşlısın eski öğretmen yeni öğrencisin ama
Ana bu başka bir şey değil
Damlaları göstermemem gerekti
Onu üzmemek için dışarıya çıktım
Anam için ömrümde ilk defe ağlamıştım
Ebeler niçin ağladığımı nesi olduğumu sordular
Evladı olduğumu söyledim. Ağlamamak elde değildir dedim
Sapa sağlam anam oturamıyordu felç gibi olmuştu
Bir bitki gibi dönemiyordu ne sağına nede soluna

Duramıyorsun yanında
Bunu kendisine bildirmemem gerekti
Doktorları aradım
Herkes kendi âleminde hemşireler odalarında şakşaklarında
Allah rızası için yaptırılmayan doğumlar böyle olur zaten
Biliyordum diyeceklerini biz yapabileceğimizi yaptık diyeceklerini
Dedim Allah rızası için insanlığa hizmet için okumak gerekir dedim.

Günler ne çabuk geçti de gitti benim tatilde bitti
Anam daha hastanede yatar
Onu tekrar görmeliydim veya hastaneden taburcu etmeliydim.
Evde baba üzgün kardeşler üzgün matem havası sürmekte
Anamı çok doğum düşmanı doktorlardan kurtarmak gerek
Hastaneden sedyeyle minibüse yatırdık
O haliyle yine beni düşünür durur
Üzerimin yufka olduğunu üşüyeceğimi söyledi
Kendini düşünmeme mi iyi olacağını söyledi
Ellerin öptüm babamla hasta anamın

Sararmış kan yok gibiydi ellerinde
Allaha emanet edip ayrılıyordum anamdan
Anam memlekete bense okuluma
Allaha yüzler binler şükürler olsun
Allah’ın bu günlerine
Üstümüzden Vatanını milletini dini seven
İnsanları eksik etmesin üzerimizden

02.03.1975
Antakya