Anama Mektup II Şiiri - Nihat Yücel

Gurbet elin kahrı nasıl çekilir
Bunu yaşayanlar biliyor ana
Gözüm yaşı ırmak olur dökülür
Sanma oğlun burda gülüyor ana

Her akşam içime hüzün doluyor
Gün geçtikçe betim benzim soluyor
Hayalin bir gelip bir kayboluyor
Oğlun her dakika ölüyor ana

Her gelen dost bana haber getirir
Alır beni ta sılaya götürür
Bu dert beni günden güne bitirir
Hasretlik bağrımı deliyor ana

Bir seslensem sesim dağları aşar
Yüreğim sizinle dolupta taşar
Gurbetteyim gönlüm sılada yaşar
Sözleriniz beni buluyor ana

Beni duy sılanın esen yelinde
Beni gör sılanın açan gülünde
Oğlun durmaz daha gurbet elinde
Yakında temelli geliyor ana

Mayıs/73