Anama Mektup Şiiri - Nizamettin Saltan

Aah ana aah!
Gine düştün ahlıma,
Gine yahiram bah
Şu zuggum cıgarayı.
Hemi diyerdin içme oğul içme
Ele değil mi?
Nasıl içmiyim ana, nasıl?
Dur da yahim şele bir fasıl,
Bah, gine geldin ahlıma.

Ambu otel odaları da beni heç sarmadı haa.
Gapgaranlık guyuda gibiyem ana.
Dalımi verip duvara seni düşünende,
Işşığa çıhiram gibi oliram.
İşte o sıra ele yorgunluğum gidir,
Ele dinnenirem ki.

Hani başımi goyirdim dizlerin üstüne,
Elece uzanirdim ya..
Daha sen de barmahların gezdirirdin ya gafamda.
Bazen yalandan bit gırir gibi edirdin ya..
Ana, ele hoş olirdi ki.
A şimdi orada olaydım,
Gine başımi goyaydım o mubarek dizleren,
O güzel barmahların gezdireydin gafamda,
Ben de elece uyuyaydım.
Burada gece yarılarına geder uyhum gelmir ana.
İçirem şu zuggumi
Ağzımdan burnumdan gelir
Eyce gaçırir uyhumi.

Hani sen elişi dürtirken
Arada sazlanirdin ya..
A şimdi o namelerin sanki gulağımda ana.
Bazen göz kapahların gızardıği olirdi,
Ağlirdin.
Amma neye ağlirdin bi türli anliyamirdim.

Ahan bah ben de ağliram ana.
Şimdi sen daha çoh ağlisandır ele değil mi?
Benden uzah, yalanguz.
Yollarımi behlisen he mi ana?
Behle behle de,
Daha para yığamadım ki..
Hem sora yeni geldıh buralara.
Ele zor ki gurbet dedıhleri ana.
Ambu cıgaram da olmasa,
Külli zor olacah buralar bene.

Ana, hatırlir misan?
Daha söylerdım:
“Haggın helal eyle ana
Gurbet el göründi bana
Bayramdan bayrama gına
Yahdıhça hatırla beni”
Türküsüni..
Söylerdım de sen ağlardın.
Ana, essahtan benim gurbete geleceğimi
Bilir miydin de ağlirdin?
Aha bah, essahtan da gelmişem.

Ana, hele dur sene bişe sorim,
O Çahır gilin Leyla durir mi?
Gidip metmedi hoç?
Yannış annama ana
Aşıh maşıh değilem de,
Heç ele bi sordum, ne bülim.

Daha, gider onnarın eşşiğine horoz kimin öterdım.
Anasi havara gelirdi ya.
Hele ne günlerdi ele değil mi?
Şimdi de o deli oğlanı salmışsan gurbete
Para gazansın da evlensin diye, he ana?
Duva et, duva et de tez gavuşah ana.
Buralar beni sarmadi.
Cıgaram bile ağzımdan burnumdan gelir bah,
Uyiyamiram, aah ana, aah!

Gine ele yanıh yanıh uzun havalar çekiremki ana,
Arhadaşlar bene ikinci Mükerrem Kemertaş diyirler.

“Evleyinnen ikindinin arasi arasi
Yahdi beni gaşlarının garasi
Bu bir bıçah değil hançer yarasi
Gurbet yaraladi anam var benim, anam”

Ana gine ele belin buhun ağırir mi?
Tansiyonun var mi gine?
Hele bene, üç ay içinde sanki geçti hestelihlerin.
Amma Allah`tır, olur ya.
O neye gadir değil ki!

Benim de midem gine ele ağırir.
Ordayikân tohtor gastirik demişti, bülisen.
Neyidim, ağırsın.
Senden ayri galışımın acısi unutturir midemi, ana.

Ana gine ele tandır etmeği bişirir misen?
Bene ayri gugumlar, goddozlar yapirdin hani.
Gine ele yapir misan?
Yapsan ne, ben yoğam ki ana,
Ben yoğam ki.