Koymayın beni, buralarda.
Beni de, anama götürün.
Gönlüm, kavuşmaz yaralarda.
Beni de, anama götürün.
İntikam hırsıyla, büyüdüm.
Kin ile de, yatıp uyudum.
Zehir’i, şifa diye yedim.
Beni de, anama götürün.
Baba dedim, beni sevmedi.
Hak, adalet nedir, bilmedi.
Ölüyorum, yüzüm gülmedi.
Beni de, anama götürün.
Ancak anam bilir, halimi.
Tutarsa o tutar, elimi.
Öte yiter, evin gelini.
Beni de, anama götürün.
Paksoy’um, kabir’e gidiyor.
Ölüm seher vaktim, diyor.
Kaderine, kahır ediyor.
Beni de, anama götürün.
Kayıt Tarihi : 18.4.2015 14:39:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Abbas Paksoy](https://www.antoloji.com/i/siir/2015/04/18/anama-goturun.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!